Op verslingert soude wesen,
        Dan op Ennaes bloemen lesen:
        (15) Bloemen daer om Proserpijn
        Geern noch eens ontschaeckt souw zijn,
        Soo men haer in ’t ander leven
        Daer de schoot vol van quam geven:
        Bloemen van soo schoon gelaet.
        (20) Als den held’ren dageraet,
        Daer by d’Eliseesche velden-
        Vruchten niet en zijn te melden:
        Bloemen die geen aerden-schoot
        Maer des Ridders hooft ons boodt;
        (25) ’t Ridders hooft groen van Laurieren,
        Die sijn grijse hooft vercieren:
        Bloemen die Laurieren-krans
        Nu verduyst’ren door haer glans:
        Bloemen van Tijdts-snipper uuren,
        (30) Die veel langer sullen duuren,
        Dan des Hof-wijcks Heeren-Hof;
        Noch vervallen in het stof,
        Noch verwelcken door het hand’len,
        Sullende ’t heel al door wand’len,
        (35) Sullend’ Sonne-bloemen zijn,
        En sich met sijn Koets en schijn,
        Wenden Oost en West-waert heenen,
        Loopende met letter-beenen:
        Bloemen van geleert papier,
        (40) Onder maet-zangh van de Lier,
        De ver-Gode Lier gebooren:
        Bloemen klinckend’ in die ooren,
        Die om haer wel te verstaen,
        Aen geen plompaerts hooft en staen,
        (45) Die men moet, als Midas, groeten,
        En als Esels met twee voeten:
        Bloemen daer door Ceres toogh,
        ’t Hert van Pluto licht bewoogh,
        Om haer dochter niet t’ontschaecken
        (50) Soos’ een ruyckertje gingh maecken


Huygens - Korenbloemen
Voorkeurenpagina Opleiding Nederlands