Paul Henri Marron: Napoleonti [1804]; Borboniorum reditus [1814]
Uitgegeven door dr. A.J.E. Harmsen,
Universiteit Leiden.
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.
UBL portef. 13 : 2 : 5
[p. 1]
NAPOLEONTI,
PRIMO
GALLORUM IMPERATORI,
SEMPER AUGUSTO.
[p. 2: blanco]
[p. 3]
NAPOLEONTI,
PRIMO
GALLORUM IMPERATORI,
SEMPER AUGUSTO,
FELICITER!
ADSURGE, celsum Musa sonans melos!
Adsurge! nostrâ NAPOLEON lyrâ
Dicendus, et firmo volatu
Astra petens generosa virtus.
O! Pindaraeum pectore si mihi
Flagraret oestrum, seu celebrans Deos,
Regesve, dum, torrentis instar,
Fulmineo ruit ore vates!
[p. 4]
O! quale Flacco, si mihi barbiton
Sonaret aureum; vel patrii, tibi,
Victura Pindi fama, Rufe*, [* J.B. Rousseau.]
Quale decus meruit perenne!
An majus unquam Gloria saeculis,
Nomen futuris, in stimulum, dedit;
Queis Roma, queis Hellas superbit
Marte duces superans, et aetas.
Quos nostra tantis adsimilat viris!
Testis Marengus, nubifero et polum
Quae cana pulsans vertice Alpis,
Annibalem stupuit secundum.
Aegypte testis; vosque vagi ostia
Septena Nili, Pyramidum ardua est
Portenta, Pellaeique nomen
Quae juvenis geris urbs superba!
Prisca artium altrix terra, scientiae
Spectanda mater, barbariae heu! situ
Iam foeda, te doctrinae et arti
Reddere NAPOLEON parabat.
Fati sed ordo ferreus obstitit.
(Non semper obstet, nec stupidam Albion,
Tyrannidem vecors perennet,
Fac Deus ô! cui cuncta parent!)
[p. 5]
Memphiticis à tractibus en! redux
Adfulsit almum NAPOLEON tibi
Sidus, novaeque auctor salutis
Gallia, rite potita voto!
Stravere tutam Nereïdes viam:
Sancto quievit pondere gestiens
Neptunus, et te antiquum Iuli,
Liamonaee, Forum salutat.
Mutata rident tempora, te auspice;
Fidens et ambas civium amor tibi
Dum tendit ulnas, sospitator
Mente ades, idem ades ense praestans.
Sudore quanto, nec sine sanguine,
Parata nostro gloria militi
Squalebat; ast palmis renatus
Fulget honos, Generose, per te!
Oliva lauris Attica Delphicis
Succrescit, et Pax otia gentibus
Sperata lassis praestat, almo
Diva sinu bona multa fundens.
Infrendet atri Brito odii tenax,
Perjurio nec territus impio,
Foedus fidemque infringit amens,
Et renovat malesuada bella.
[p. 6]
Heroë at uno Gallia nisa te,
Praedonis iras despicit Anglici,
Carthagini et certam ruinam,
Improba ni sapiat, minatur.
Iamque illa (tantis addere polleat
Fortuna quidquam si meritis favens),
Uni aequa summo, te supremis
Imperii titulis adornat.
Mutata quantum Gallia! ferreis
Oppressa fatis nuper, et horridâ
Perire festinans ruinâ,
His adit, ô sibi fauste! dictis:
,,Nimis labanti constiteram pede,
,,Priscum vacabat dum solium mihi.
,,Lex dira Parcae quot minata est,
,,Et levis ambitio, pericla!
,,Quod inchoasti, perfice opus! tuum est
,,Sorti quietae reddere me; tuum
,,Firmare, ab uno quae, salutem,
,,Te venit, orbe stupente, nostram!
,,Succede regnis; dextraque fulgeat
,,Ornata sceptro, quàm bene debito!
,,Tu civium spes optima: uno
,,Vindice te, tremit Anglus atrox.”
[p. 7]
Audis precantem, NAPOLEON; micat
Poli sereno lux bona vertice,
Quâ regiâ frontem coronâ
Cingeris. Ut decet ista lauros!
Ripas relinquens Tibridis, en! Pius
Adcurrit, undis Sequana quà vocat
Spumantibus, sanctique olivi
Imbuit imbre caput coruscum.
Sint vota summi Pontificis rata!
Sint nostra! sint, quot Gallia fuderit
Die auspicatâ! Tende in astra.
Noster amor, tibi pacta, tardus!
P.H. MARRON.
[p. 8]
__________________________
TYPIS IMPERIALIBUS
PARISIIS EXCUDEBAT
IOHANNES IOSEPHUS MARCEL,
IMPERIALIS TYPOGRAPHEII ADMINISTER GENERALIS, ET AQUILAE LEGIONARIAE STELLÂ INSIGNITUS.
DIE II DECEMBRIS ANN. M DCCCIV.
__________________________
UBL Portef. 14 : 51
[p. 1]
PAULI HENRICI MARRON
ELEGIA AD MUSAM,
IN
BORBONIORUM AD GALLOS REDITU,
EX AUSPICATISSIMO
LUDOVICI XVIII
LUTETIAM PARISIORUM ADVENTU,
IV NON. MAI. MDCCCXIV.
AN, quia Cyrnaeus cecidit dux, Musa, silendum
Sit tibi, Borbonio iam redeunte suis?
Publica nec deceat Gallorum commoda festo,
Qui patriae adfulget, dicere, Musa, die?
(5) Non tu Cyrnaeo male dignos vilis honores
Obtuleras, famulo dedecorata iugo.
Facta, (nec ô! pudeat,) celebrasti grandia, magnas
Spes, foeta et raris tempora prodigiis.
Tartareum quoties posuit defessa flagellum
(10) Gradivi Bellona exitiosa soror,
[p. 2]
Ire salutatum reducis tibi munera pacis,
Atque oleâ frontem cingere dulce fuit.
Augustos tibi dulce fuit cantare hymenaeos,
Foederaque, incautis pacta sub auspiciis.
(15) Cur sitis insatiata auri, insatiata cruoris,
Ambitio et, sanctâ nescia lege regi,
Fortunae exhaustum tandem lassâre favorem,
et summâ amentem praecipiâre rotâ?
Terribiles ultrix voluit Rhamnusia poenas;
(20) Tarda quidem, certo sed Dea vecta gradu;
Exemploque docere novo, durabile nil, quod,
Vi fultum solâ, iure modoque caret.
Undique ad arma ruunt sociae sancto impete gentes:
Idem ardor reges incitat et populos.
