| Jan Baptista Wellekens: Verscheiden gedichten. Amsterdam, Gerrit Bos, 1729. Gebruikt exemplaar: KBH 759 C 13; UBL 1205 A 18. Ook bij books.google. En: Jan Baptista Wellekens: Bruiloft dichten. Amsterdam, Gerrit Bos, 1729. Gebruikt exemplaar: KBH 759 C 14; UBL 1205 A 19. Ook bij books.google. Uit de Bruiloft dichten: p. 15-25 de Visscherszang ter bruiloft van Gerard en Sara Muyser Uit de Verscheiden gedichten vier heldinnenbrieven: p. 134-141 Frank van Borsselen aan Vrou Jacoba p. 142-148 Vrou Jacoba aan Frank van Borsselen p. 149-157 Henriette Maria van Bourbon aan Karel Stuart p. 158-169 Karel Stuart aan Henriette Maria van Bourbon Acht andere heldinnenbrieven in de Dichtlievende uitspanningen van Wellekens en Vlaming (1710) |
 |
VISSCHERSZANG |
|
BRIEVEN. |
| Frank van Borsselen,, door Philips, Hertoge van Burgondien, over ’t bestier van Hollant gestelt, won, door aangenamen reden, en goede diensten, dermaten de gunst van vrou Jacoba van Beieren, Erfgravin dezer landen, dat zy t’ zamen zich heimlyk in den echt verbonden, ’t welk Philips nader hant verstaande, doet Borsselen in stilte naar het Kasteel van Rupelmonde voeren, met bevel aan den Slotvoogt om hem t’onthalzen. Deze goede Kastelein met Borsselen be wogen, hopende dat Philips toorn haast zou bedaren, ver bergt den gevangen Heer, trekt ten Hove, zeggende (om ’t gemoet des Hertogs looslyk te ondertasten) dat zyn wil vol bragt was. Die tusschentydt verschaft de stoffe van dezen brief. |
FRANK VAN BORSSELEN, |
|
INHOUT. |
| Vrou Jacoba verwittigt van Borsselens gevaar en gevangenis, stuift op in gramschap tegen Hertog Philips, beklaagt den rampspoet harer voorgaande en tegenwoordige dagen, neemt een voornemen om haar lief en man met gewelt te verlossen. Doch nader beseffende, dat haar magt was gebroken, en voornaamste vrienden gesneuvelt of verdreven waren, neemt zachter besluit, te weten: om met alle hare Heerlykheden en Landen Borsselen te bevryden. Onze geschiedenissen verhalen dat de Kastelein van Rupelmonde den Hertog Philips aandiende, dat zyn order tot Borsselens doot was volvoert. Waar op de Hertog zich zeer bedroefde. Des de Kastelein hem openbaarde, dat hy Borsselen voor zyn hoogheits barmhartigheit gespaart hadt. ’t Welk Philips dermaten verheugde dat hy de gelieven in genade nam, en (doch na dat Jacoba hem alle haar Landen hadt opgedragen) in ’t openbaar liet trouwen. Dit geschiede in de Kerk van S. Martensdyk, 1433. |
VROU JACOBA |
|
INHOUT. |
| Na dat de ongelukkige Karel den I. Koning van Engelant, Schotlant en Yrlant, door den moetwil van het Engelsch Parlement (dat hem van alle koninglyke voorrechten wilde beroven) uit Londen vluchte, wert hy, door ’t zelve, vervallen van de kroon, en vyant van ’t gemene best verklaart, ook met openbaar gewelt besprongen, daar hy zich tegen wapent, doch, zyne legers meermaals geslagen zynde, begeeft zich van Oxfort, daar hy niet veilig was, in der Schotten magt, die hem hoflyk ontfingen, echter voor twee millioenen aan de Engelschen verkochten en leverden; des hy, door het loos en boos bedryf van den Generaal Kromwel, als een gevangen van d’eene plaats naar d’andere wort vervoert. De Koningin Henriette Maria, toen in Vrankryk zynde, verbaast over deze tydinge, beschryft hare droefheit en vreze, zy vervloekt de wederspannigheit en geveinstheit der tegenstrevers beklaagt zich dat geen Vorsten van Europe, noch zy, of haar Zonen in staat zyn om hem uit dit ongeval te redden; zy hoopt, bidt, en valt by beurten in gramschap, wort twyfelmoedig van een goede uitkomste, beklaagt zich dat zy niet by haren man is, en over d’ondankbaarheit der gemeente, betuigt hare oprechte liefde; raat hem, tot zyn lyfsverzekering, de kroon neder te leggen, en beveelt endelyk aan Godt de zake. |
HENRIETTE MARIA VAN BOURBON, |
|
INHOUT. |
| De Koning betuigt in dit antwoort de vertroosting die hy door haren brief ontfangen heeft, verhaalt zyn wedervaren zints hy aan de Engelschen overgelevert is, hoe Kromwel, door hoogmoedt en list, naar het opperste bewint staat, en het Parlement trots braveert, waar door het zelve, schromende zyne dwinglandy, gezanten aan den Koning zent, om heimelyk van vrede te handelen, en ’t verdrag zou zeker gesloten worden: maar Kromwel, merkende dat door de vrede zyn gezach zou endigen, rukt den Koning met gewelt uit die onderhandeling, en voert hem met zyn Leger naar Londen, schent en scheurt de vergadering der beide Huizen, zo dat wel dry vierdedelen der leden de vlucht namen, zynde d’overgeblevene zyne verplichte gunstelingen, dus alles meester, kiest tachentig Rechters (waar onder veel Krygsofficieren) over den Koning, die drywerf voor hen gebragt, telkens tegen d’onwettigheit dier Rechtbank uitvaart. Doch ten vierdemaal, ziende dat zyn doot bestemt was, verzoekt, tot rust en welvaart van den Staat, met het, zo genaamde Parlement, of gemagtigde te spreken, het welke ontzegt wort. Hier op volgt de uitspraake des doots. ’s Anderdaags wort hem het leven aangeboden, indien hy de magt der gemeente wil erkennen, en afstaan voor hem en de zynen van het erfrecht der Krone; het welk hy weigert. Zyn twee jongste Kinderen worden, op zyn verzoek, by hem gebragt, die hy zynen zegen geeft, als mede aan zyne afwezende Zonen. Hy bedankt de Koningin voor hare getrouwe liefde en genegenheit, vertroost haar in [p. 159] deze gemene droefheit, en bereit zich godtvruchtig ter doot; Hy wort onthalst op den elfden dag na zyn eerste verhoring, zynde den 30. Januari, ouden styl, in den Jare 1649. Doch moet deze gruwelyke Koningsmoort niet aan het grootste en beste deel der Engelschen toegeschreven worden, dewyl hun leetwezen betuigt wort door den openbaren boetdag die zy Jaarlyks ter geheugenisse van Karels marteldoot vieren. Zie hier van alles breder in de Engelsche geschiedenissen van dien tydt, byzonder het boekje: * Koninglyk Memoriaal, genoemt, door den Koning, zo men zegt, in zyne gevangenisse opgestelt. * EIKΩN BAΣIΛIKH. |
KAREL STUART |
|